Trabzon'lu Neslihan Tekin, Türkiye'deki yaşam zorluklarından bahsetti. Tekin "Ülke ekonomisi her geçen gün kötüye gidiyor. Yaptığımız işin hakkını her ne kadar alabilsek de paranın değersizliği bizleri üzüyor" dedi.
16 Ocak 1996’da Trabzon’da doğan ve babasının işleri dolayısıyla İstanbul’a küçük yaşta taşınan Neslihan Tekin, günümüze kadar çalıştığı işleri ve iş sektöründeki zorlukları teker teker paylaştı.
“Bir süre sonra sıkıldığımı fark ettim”
Lise eğitimini tamamladıktan sonra 2016 yılında kadın kuaförüne kalfalık yapmaya başlayarak iş sektörüne atılan Tekin “Bu benim için ilk deneyimdi. Mahallemizdeki ablalar ve abiler zaten bu yaşlarımda illa bir berbere çıraklığa ya da kalfalığa gitmişlerdir. Fakat kısa süre kaldılar. Bunları detaylı bilmemin sebebi de yaşadığım mahallede herkesin birbirini tanıyor olmasından kaynaklanıyordu. Her zaman gittiğim kadın kuaföründe çırak olarak işe başlamıştım. Kendi hemcinslerimi daha iyi tanımaya başladım. Kafa yapılarını iyice çözmeye başladım. İşin getirdikleri sorumluluklar da cabası. 3-4 ay içerisinde kalfalığa kadar yükseldim. Artık işin inceliklerini öğrenmiştim. Fakat sıkıldığımı da hissettim bir yandan. Sonrasında ayrılmak durumunda kaldım. Aslında kendi dükkanımı da açmam işten bile değildi fakat gönlümün yanı buna izin vermiyordu. Böylece kuaför kariyerim 2.5 sene sürerek noktalandı” dedi.
“Ülke her geçen gün kötüye gidiyor”
Annesi ve babası evliliklerine nokta koymasının ardından kardeşiyle yaşamaya başlayan Neslihan Tekin, günümüze kadar markette kasiyer ve tekstil işlerinde bulundu. Çalıştığı iki sektördeki zorluklardan ve ülke ekonomisinin kötülüğünden bahseden Tekin “Covid döneminden önceki iki ayda bir süper markette çalışmaya başlamıştım. Çok zorlu süreçlerdi. Sadece Türkiye’de geçerli değil bu. Tüm dünyada var olan bir şey ama biz Türkiye’de yaşadığımız için ülke içinde konuşmamız lazım. Ülke ekonomisi her geçen gün kötüye gidiyor. Yaptığımız işin hakkını her ne kadar alabilsek de paranın değersizliği bizleri üzüyor. Ben ablamla beraber yaşıyorum ve kiralarımız ortak. Maaşlarımızın büyük bir kısmını kiraya verdikten sonra elimize geçinmemiz için bir miktar para kalıyor. Bizim sosyal hayatımız olmayacak mı? Evlenmek bile hayal oldu bizim için. Umarız ki iyi günlere kavuşuruz. Yoksa nesillerimize bir şey kazandıramayız” ifadelerini kullandı.
Комментарии